Er is iets dat ik al een tijdje wil, maar wat me op de een of andere manier niet lukt, waar een blokkade op zit. Waar het precies vandaan komt weet ik niet en dat is ook niet zo belangrijk. Het zou wel fijn zijn als die blokkade gewoon ophoepelt. Misschien moet ik dat maar gewoon vragen, alles is energie nietwaar?
Ok daar gaat ie: “Blokkade kunnen we even contact maken? Ik heb een belangrijke vraag die ik je wil stellen. Blokkade wil je alsjeblieft mijn leven verlaten? Dan kan ik mijn creatieve ideeën vormgeven. Je weet de weg, bedankt.” Volgens mij gaat dit me wel helpen.
Het is namelijk zo, ik heb zoveel ervaringen waar ik hele mooie verhalen over kan vertellen. Verhalen over de lange reis die ik maakte door Azië, de mensen die ik daar ontmoette, het eten, de culturen, hun tradities en dingen die je thuis niet zo snel meemaakt. Dan heb ik nog verhalen over hoe het dan is om terug te komen en of het fijn is om terug te zijn. Hoe ik nu naar de wereld kijk, wat is het mooiste dat ik heb meegemaakt. Of ik bang ben geweest en waarvoor? En hoe het dan nu verder gaat, wat ik tegenwoordig doe en aan welke projecten ik werk.
Al deze verhalen hebben al een mooi plekje in mijn hoofd gevonden en ze staan te popelen om uit te vliegen naar mensen die zich willen laten inspireren. Ook al weet ik nog niet precies hoe ik dit ga aanpakken, ik ga maar gewoon beginnen. Of nou ja, eigenlijk ben ik al begonnen.
De schrijversvakschool
De afgelopen maanden volgde ik een cursus aan de schrijversvakschool in Amsterdam. Een spontane ontmoeting met een uitgever bracht dit idee op mijn pad. Kijk, hier zou ik dus al een mooi verhaal over kunnen vertellen. Goed dat komt later. Ik ben die cursus gaan doen omdat ik schrijven heel leuk vind en er geen tijd voor vrij maakte terwijl ik dat wel graag wilde. Ik schrijf nu weer iedere dag. In een dagboek weliswaar, maar de woorden en de letters vloeien en daar gaat het om.
Ik vond het spannend om mijn eigen stukken voor te lezen aan de klas. Gelukkig had ‘Anke Kranendonk’ onze docente de perfecte oefeningen waardoor het ijs al snel brak en de setting om je eigen schrijfsel te delen veilig werd.
Gebruik maken van je fantasie was een onderdeel tijdens de cursus. Dat deden we door leuke, prikkelende opdrachten. Bijvoorbeeld: Introduceer jezelf op papier in 200 woorden, maar niets in dat verhaal mag op waarheid berusten. Je verzint alles! Ik zette mijn pen op papier en kroop ik in het jasje van een meisje met twee broers uit Noorwegen terwijl mijn moeder de keizerin van China was en mijn vader tuinman.
Inmiddels is de cursus voorbij en kan ik nu aan de slag met al het nieuwe dat ik heb geleerd. Er komt best veel bij kijken, bij schrijven. Je moet rekening houden met de setting, perspectieven, schrijfstijl, geloofwaardigheid, woordkeuze, het creëren van personages, verhullend schrijven, schrijven is schrappen, kill your darlings en nog veel meer.
Mijn plan is nu ‘en nog steeds vind ik dat spannend’ om met regelmaat een verhaal te schrijven en te delen. En dit is het begin…
Liefs,
Esther
