Latest Blog Posts — Page 2

Het gaat gebeuren THE TIME IS RIGHT! Nu ik geen parttime baan meer heb, voel ik aan al mijn energie dat ik mijn eigen bedrijf wil starten, MIJN DROOM ga ik het doen! WHAAA….. ONTZETTEND SPANNEND ik heb het gevoel dat ik in een achtbaan zit die bijna op het hoogste punt is om vervolgens als een malle, naar beneden te rijden en loopings te maken.

Of misschien is deze vergelijking beter: Zo’n gevoel dat ik op een veel te hoge duikplank sta waar ik vanaf spring. Of het gaat goed en er is niets aan de hand of ik spring en ik kom plat om mijn rug terecht, krijg geen adem meer en durf van de rest van mijn leven geen duikplank op te lopen.

Mijn persoonlijke bedtime story is al een tijdje: ‘HET LUKT JE ESSIE, je WIL is nu STERKER dan je ANGST! Ok, een lichte onzekerheid mag er zijn want je gaat een nieuw pad bewandelen en dat pad is nog niet helemaal aangelegd maar dat wil niet zeggen dat je het zelf niet kan. Je hebt je energie weer terug, je bent je bewust van je kwaliteiten, je hebt geleerd dat er mensen zijn die je helpen en er zijn mensen die je belemmeren aan jou de keuze naar wie je luistert. En ja, ook als je hebt bedacht dat het hele belangrijke mensen voor je zijn. GO FOR IT en blijf ADEMEN!

DOEN DOEN DOEN is het motto. Maar is Nederlandse maatschappij dan zo ingericht dat ik kan gaan doen wat ik wil? En ben ik het waard om mijn droom te verwezenlijken? En kan ik dan in mijn levensonderhoud voorzien?  En stel dat het mislukt? Potver, daar is die irritante onzekerheid weer, GA WEG!

Positief en eerlijk blijven dan is er ruimte voor een samenwerking met de grote machines. Want door al die grote instanties laat ik me niet wegjagen. Daarvoor vind ik het nuchtere, gestructureerde, met kennis en geld uitgeruste Nederland veel te leuk en te uitdagend.

MINDSET NAAR BUITEN:Er zijn vast nog andere manieren. Nederland is toch een vrij land? Ik ga eens wat afspraken inplannen met inspirerende mensen uit de oude en uit de nieuwe tijd…. Dan ontstaat de brug vanzelf.

Ben jij al klaar voor je persoonlijke achtbaan?

Ik leg de lat weer veel te hoog, Ik wil het voor iedereen goed doen, het liefst perfect en ook nog op het juiste moment. Welkom, pijlen richting een enkeltje burn-out…

Gisteravond was ik bij een samenkomst ter voorbereiding op de Bijzondere Verhalenbeurs van aanstaande maandag. Verbeter je elevator pitch en de achterflap van je boek door middel van speeddaten.

Zo schoof ik als eerst aan bij spreker en aanjager Jan-Henk Bouman. Binnen no time werd ik geraakt door het verhaal van Emma Groot een mede tafeldame, die het boek Bitterzoete herinneringen schreef. Na het drogen van de laatste traan was ik aan de beurt. Jan-Henk stelde me vragen die me dichter bij mijn WHY brachten. Het gaat toch echt om mijn persoonlijke verhaal, dat wat mij raakt, wat mij in beweging brengt en dat wat ik misschien wel dood eng vind. Tevens merkte hij op dat mijn titel niet heel uitnodigend is omdat het begint met het woord ‘Ik’.     KAK… daar heeft hij een punt en eigenlijk wist ik dat al maar hoe de F#$k ga ik dit pakkend maken?

Door naar het tafeltje van brand architect Martijn Baarda. Daar begin ik random te vertellen en kom tot de ontdekking dat een mede tafelgast Evert Bekebrede exact dezelfde verhaallijn heeft. Uuhhh oké….. en ik constateer dat ik dit LEUK en A-RELAXED te gelijk vind.

‘Volgens mij zit het ‘m in je titel, hij ‘trekt’ nog niet echt’, zegt Martijn. ‘De strekking is toch eigenlijk; van CEO naar Putjesschepper maar dan wel gelukkig, even kort door de bocht?’ Waarop ik stotter: ‘Nou niet helemaal. De verhaallijn is; van continu binnen de lijntjes kleuren tot het afbreken van de punt, naar het slijpen van de punt om daarna zelf de lijnen uit te zetten.’Phoeh…. tjonge wat blijft het toch een klus om voor je eigen verhaal op te komen.

De tijd vliegt en ik schuif door naar de laatste tafel. Daar ontmoet ik redacteur en tekstschrijver Daniëla Postma. ‘Na vanavond weet ik even niet meer hoe mijn boek heet’, zeg ik humoristisch wanhopig. Mijn boodschap is; IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN en vooralsnog is dat de titel. ‘Goh wat een goede tekst zeg, heel pakkend ik kan me er gelijk in vinden’, krijg ik als reactie van de dames aan tafel. WAAAT? Die zegt dit en die zegt dat……. wat is juist?

Neeeeee, niet weer dat gewiebel, ik was juist zo goed op weg. Noodgedwongen val ik terug op de wijsheid:LAAT LOS en het antwoord dient zich aan op het juiste moment. Vanzelf voel je of je klaar bent voor de Bijzondere verhalen beurs of niet.

Bedankt voor de inspirerende avond allemaal.

This woman with a mission is halverwege and finally she is enjoying the ride! HET GAAT GOED!

Op 31 augustus 2012 nu een jaar geleden schreef ik in een afscheidsbrief naar mijn collega’s onder andere het volgende: ‘Binnenkort gaat mijn website de lucht in onder de naam: ikmaakdebaandieikben.nl daar zal ik gaan bloggen over het proces naar een werkweek die: 2 dagen in loondienst,  2 dagen voor jezelf werken en 1 dag vrijwilligerswerk doen biedt. Ik geef mijzelf twee jaar de tijd om dit te realiseren…..’ 

De meeste reacties die ik ontving waren: ‘dat lukt je toch niet’ of ‘denk je nou echt dat een werkgever jouw vaste lasten wilt betalen zodat jij daarnaast je eigen business kan starten?’ Waarop ik dan dacht: Waarom niet? Als het elkaar niet bijt kan het prima, het kan elkaar zelfs versterken.

De status nu na 1 jaar? Op maandag, dinsdag en woensdag ben ik op kantoor en op donderdag en vrijdag werk en schrijf ik thuis aan mijn concept IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN. Ik ben op de helft van de geplande doelstelling en heb 50% van mijn beoogde resultaat behaald, hoe VET is dat?

Het vrijwilligerswerk geef ik vorm door middel van kleine projecten.  Vorige jaar organiseerde ik een harpconcert in een kleine kapel, dit jaar bood ik organisatieondersteuning voor een evenement voor KIKA en hielp ik 2,5 weken op camping www.3akers.nl. En ja ik kan met zekerheid beamen; vrijwillig helpen geeft voldoening.

Deze week startte ik met mijn nieuwe baan als Recruiter bij IT-SL BV. De perfecte omgeving om in te werken; een leuk, relaxed en ambitieus bedrijf waar ‘mensen’ voelbaar en zichtbaar centraal staan. De ICT professionals die ik  heb ontmoet, hebben stuk voor stuk veel aandacht voor het proces en de mensen om hen heen daarnaast zijn ze inhoudelijk sterk vertegenwoordigt. En nee dat is geen verkoop praatje, dat is wat ik proefde!

Momenteel balanceer ik nog om deze werkweekindeling eigen te maken maar ook dat is erg leuk en ik geniet er volledig van.

TIP: Ga doen waarvan iedereen zegt dat het niet lukt op het moment dat je verlangen groter is dan je angst!

De laatste maanden  kom ik zo veel HIPs tegen. In plaats van Very Important People bedoel ik hiermee ‘Highly Interesting People’. En ik kan het niet laten om een aantal ontmoetingen te delen, ze  zijn allemaal Google waardig.

Dinsdag 2 juli bracht ik de dag door bij Permanent Beta. Dat is een project dat bestaat uit verbinden en creëren. Maatschappelijk relevant ondernemen zou je het ook kunnen noemen. Hierdoor komen relevante vraagstukken samen waarvoor een oplossing wordt gezocht. Het is een initiatief van Peter Ros, Jan-Henk Bouman en Martijn Aslander alle drie inspirerende en leuke mannen met een duidelijk oog voor storytelling.

Een dikke knuffel ontving ik van een oude bekende; Ineke Hurkmans die de succesvolle Jumpmovement methode heeft ontwikkeld. Twee keer stond zij voor een volle zaal in Carré met haar missie ‘If we all Jump, we will move the World.’ Het was een verrassing om haar weer te zien.

Nog een oude bekende; Nico Smak mede initiator en –ontwikkelaar van het ranSportium: Centrum voor sport, innivatie en duurzaamheid in Zoetermeer. Het nieuwe Mekka voor de schaatssport en een dynamisch middelpunt voor innoverend Nederland. Nooit geweten dat Nico zo creatief is.

In de middag bezocht ik een lezing van Renger Koning met de titel ‘The Sound of Business’. Hij vertelde over de weg die hij afliep om zijn dromen waar te maken met als rode draad het componeren van achtergrond muziek voor film en TV.

In de zelfde lezing zat ikbenKe.es, die ik in de ochtend naast de 3D printer ontmoette tijdens een bezoek aan het beta labaratoruim. Kees heeft na zijn studie in Leeuwarden educatie aan Hyper Island in Zweden gevolgd en is nu werkzaam bij B-Reel in New York als Motion Designer. Dit is er een die ik zeker ga volgen.

Niets is zo leuk als: connecting with other people. Wanneer had jij voor het laatst een nieuwe connectie?

Vol verwachting heb ik kennis gemaakt met 10 nieuwe, creatieve, ondernemende en gezellige mensen om de week mee door te bergen. De ‘spirit’ binnen de groep is vanaf moment ‘uno’ krachtig, dat beloofd wat voor de rest van de week.

De eigenaren van BureauPlay.nl , VeelBomen.nl, Mass.im, DitisERG.nl, PuurWendy.nl en straks eigenaresse van bureauvanbetekenis.nl heb ik mogen ontmoeten. Niet te vergeten de ‘New Born Owners’; Marthe die haar baan bij de NS inruilt voor een eigen praktijk voor kindercoaching. Inge die samen met haar Hans een pension in de bergen van Oostenrijk gaat starten en deze week haar droomhuis vond. Fenneke die een kookboek voor analfabeten wil samenstellen. Amro die we ‘Amor’ noemen, maakt een workshop ‘koken met Kimchi’ ofwel Koreaanse zuurkool. Tevens schrijft hij gedichten en verhalen waarvan hij gisteren nog dacht dat het niet zou lukken. Annemarie die na haar ontmoeting met God weer vol vertrouwen in het leven staat en meer passie in haar werk wil verweven. Kimberley die sinds een week een baan heeft als Email Marketeer maar nog niet precies weet wat dat is en zich daarom richt op haar visie m.b.t. die functie.

Vanaf woensdag is Wilfred alias ‘de Strategoïst’ aangehaakt. Samen met zijn compagnons ‘Codeklopper’ en ‘Creatifuslijer’  gaat hij over tot een fusie, althans tot vandaag. Met behulp van een BrainsEssie die ik spontaan faciliteerde is hun bedrijfsnaam tot stand gekomen, which is strictly confidential.

Het maken van een collage heeft voor mij bijgedragen aan het scherp stellen van de structuur voor mijn boek. Tevens ben bezig geweest met het sparen van associaties voor de content.

In de avonduren deelden we nutteloze talenten waaronder: niets zeggende danspasjes, drummen met bekers, buikdansen met de tong en sterren staren. Ook  speelden we Zweeds pesten en andere kaart truckjes.

Een drukte van jewelste, hier in het dal van Rauris. Hans en Nel verweven de rode draad en organiseren zo nu en dan een uitstapje binnen alle schoonheid van de bergrijke omgeving.

Donderdag stond ons Oostenrijks ‘haute cuisine’ te wachten tijdens een bezoek aan www.schule-am-berg.at. Met Roswitha Huber plukten we langs de Kalchkendlalm; Madeliefjes, Vrouwemantel en Thijm voor in de salade  ‘Sehr schmacklich’.

Mijn dank gaat uit naar alle mooie, lieve, creatieve en fijne mensen die ik deze week om me heen had. Morgen weer richting huis, dag www.berghut.nl ,  dag bergen, dag Rauris, dag Oostenrijk, welkom thuis.

Het proces naar het schrijven van een boek verloopt niet zonder slag of stoot dat heb ik wel gemerkt. Op de een of andere manier kom je door het schrijven van een boek extreem in contact met je hart en met dat wat je raakt. Aangezien ik de laatste tijd door veel dingen word geraakt, is het voor mij een hobbelig paadje met veel zijweggetjes.

Aan de andere kant, biedt zo’n zijweggetje weer nieuwe content voor mijn boek. Ik word getriggerd door mijn eigen frustratie, hierin zit weerstand en in weerstand zit waardevolle informatie dus laat ik het maar gewoon toestaan. Ik kan er vast een mooie hoofdstuktitel voor bedenken.

Vandaag schuif ik aan bij schrijfcoach en communicatieadviseur Brenda van Dijk. Zij heeft  veel verstand van teksten als het gaat om stijl en structuur. Daarnaast is zij een hele fijne gesprekspartner en voel ik me bij haar uiterst op mijn gemak.

Vanochtend begon ons gesprek zo: ‘Hoe gaat het? Je zit niet helemaal lekker in je energie hè Esther?’ En hoppa… daar waren ze weer, mijn beste vrienden van de laatste dagen met de naam ‘Tranen’.

‘De ‘raw version’ van de achterkant van je eerste eigen boek kan je beter niet sturen naar personen uit je naaste omgeving/ thuisfront. Dit resulteerde bij mij in een ‘writer’s block’ van drie dagen’, vertelde ik haar.

Brenda stelde me gerust met de woorden; ‘Wat je ook schrijft, dichtbijstaande personen zullen altijd lezen het vanuit het perspectief dat ze al van je hebben of ze hebben misschien een eigen belang. Bouw daarom wat afstand in en blijf bij je eigen verhaal. Je schrijft leuk, toegankelijk, duidelijk en de lezer wordt echt meegenomen in je verhaal dus laat je niet van de wijs brengen.’

Wat ontzettend fijn die feedback van een professional. ‘STAY IN LINE’ herhaal ik in mezelf. Na deze week koop ik een strippenkaart bij Brenda.

Voor de buitenwereld lig ik al een tijd onder een steen, zelf noem ik het meer; efficiënt cocoonen! Dat bestaat uit; tijd voor jezelf, opruimen en het voeden van je eigen creativiteit.

Vandaag dag 2 van een schrijfweek in Oostenrijk. Net als 13 andere mensen die hier zijn, heb ik het plan gevat een boek te schrijven.

Vanochtend ben ik uitgerust wakker geworden. Na een heerlijk ontbijt ben ik bij schrijfcoach en auteur Esther Jacobs aangeschoven om eens te brainstormen over de achterflap van mijn boek. Ik vertelde waarover mijn boek ging en zij schreef mee. Een hele fijne manier van werken en zo rolde uit de highlights voor de achterflap van mijn boek op tafel.

Hèhè…. de koers is gezet de ‘raw version’ is er, nu op eigen tempo doorpakken. Niet te perfectionistisch willen zijn, mee gaan in de flow die hier hangt maar wel bij jezelf blijven, dat is mijn recept voor deze week.

De bergen in Oostenrijk hebben een magische werking op me. Nu begrijp ik helemaal waarom de meeste auteurs zich afzonderen in de natuur. De relatie tussen je hart en het boek dat je wilt schrijven komt duidelijk tot beleving en dat is een hele bijzondere ervaring.

DeBerghut.com is de plek bij uitstek om eens rustig tot jezelf te komen. De eigenaren Hans en Nel zijn schatten van mensen en zorgen ervoor dat je in geen enkel opzicht iets te kort komt. Hun persoonlijke verhaal is zeer inspirerend, ik heb het terug gelezen in het boek: Het Geheim Van De Berghut.

Wil jij ook al heel lang een boek schrijven? Tip: www.mijneersteboek.nl