Esther schrijft, Uncategorized / 17 september 2021

Ik leef nu…

Gister was het 5 jaar geleden dat ik aan mijn reis door Azië begon. Vandaag is het precies vier jaar geleden dat ik weer voet op Nederlandse boden zette…

Als enig kind van gescheiden ouders was ik zo blij dat ik op Schiphol allebei mijn ouders aantrof. Dat ze er met z’n tweeën waren voor mij. Weer even onze driehoek voelen die ik altijd als heel fijn heb ervaren.

Een dierbaar moment waar ik tot op de dag van nog kracht uit haal.

Op dat moment had ik nooit gedacht dat ik een paar maanden later een telefoontje zou krijgen met het bericht dat mijn moeder op de IC lag ivm een hersenbloeding tijdens haar vakantie in Indonesië. Dat was schrikken, gelukkig kunnen we zeggen dat is ze hier heel goed van is hersteld.

Ik had nooit gedacht dat ik twee jaar later te horen zou krijgen dat mijn vader ernstig ziek was en dat ik hem in 2020 vaarwel zou kussen.

Terwijl de wereld bedolven was door een wolk die COVID heet en we tijdens het afscheid maximaal 20 mensen mochten ontvangen. Mijn vader verdiende een veel vollere zaal en voor mijn eigen proces was het ook ‘K’ er was bijna niemand. Het digitaal bijwonen van een uitvaart was toen nog niet vanzelfsprekend. Dat kan je verder niemand kwalijk nemen. Toch koester ik de vriendschappen, die wel de moeite hebben genomen.

Ik had nooit gedacht dat ik op een prachtig hofje voor ouderen, waar ik normaal kleine concerten organiseer, tijdelijk een huisje zou bewonen.

Ik had nooit gedacht dat ik tijdens de Lock down samen met vrienden twee keer per week zou koken voor bewoners van dit hofje

Ik had nooit gedacht dat ik tijdens de lock down tuinconcerten op 1,5 meter zou organisten met Ben Cramer, waar ik vroeger fan van was door zijn rol in The Phantom of the Opera, en later Iris Hond als muzikale gast.

Ik had nooit gedacht dat ik 40 km door de nacht zou lopen om geld op te halen voor stichting vluchteling.

Ik had nooit gedacht dat ik gevraagd zou worden te komen werken bij een uitgeverij van een nieuwe leesmethode voor het basisonderwijs, om de leesachterstand in nl terug te brengen. Een missie waar ik me graag voor inzet.

Vandaag ben ik weer op het vliegveld en ik sta even stil…

Het is echt waar: het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt. Een lach en een traan gaan vaak hand in hand. Life is a balancing act en tegelijkertijd een feest waarvoor je zelf de slingers ophangt.

Ik volg het advies van mijn moeder; ga doen wat je leuk vind. Én het advies van mijn vader; blijf je internationaal oriënteren, NL is maar klein.

Deze keer geen wereldreis maar een lang weekend genieten op Ibiza. Niet te veel nadenken over de toekomst…

Gewoon “Ik ben” zijn

P.S. omdat mensen zeggen, je mag best wat meer van jezelf laten zien.

#leven #liefde #loslaten #kracht #vertrouwen #ikben #alwaysconnected #spiritualgrowth

Uncategorized / 11 juli 2019

Esther schrijft

Er is iets dat ik al een tijdje wil, maar wat me op de een of andere manier niet lukt, waar een blokkade op zit. Waar het precies vandaan komt weet ik niet en dat is ook niet zo belangrijk. Het zou wel fijn zijn als die blokkade gewoon ophoepelt. Misschien moet ik dat maar gewoon vragen, alles is energie nietwaar?
Ok daar gaat ie: “Blokkade kunnen we even contact maken? Ik heb een belangrijke vraag die ik je wil stellen. Blokkade wil je alsjeblieft mijn leven verlaten? Dan kan ik mijn creatieve ideeën vormgeven. Je weet de weg, bedankt.” Volgens mij gaat dit me wel helpen.

Het is namelijk zo, ik heb zoveel ervaringen waar ik hele mooie verhalen over kan vertellen. Verhalen over de lange reis die ik maakte door Azië, de mensen die ik daar ontmoette, het eten, de culturen, hun tradities en dingen die je thuis niet zo snel meemaakt. Dan heb ik nog verhalen over hoe het dan is om terug te komen en of het fijn is om terug te zijn. Hoe ik nu naar de wereld kijk, wat is het mooiste dat ik heb meegemaakt. Of ik bang ben geweest en waarvoor? En hoe het dan nu verder gaat, wat ik tegenwoordig doe en aan welke projecten ik werk.

Al deze verhalen hebben al een mooi plekje in mijn hoofd gevonden en ze staan te popelen om uit te vliegen naar mensen die zich willen laten inspireren. Ook al weet ik nog niet precies hoe ik dit ga aanpakken, ik ga maar gewoon beginnen. Of nou ja, eigenlijk ben ik al begonnen.

De schrijversvakschool

De afgelopen maanden volgde ik een cursus aan de schrijversvakschool in Amsterdam. Een spontane ontmoeting met een uitgever bracht dit idee op mijn pad. Kijk, hier zou ik dus al een mooi verhaal over kunnen vertellen. Goed dat komt later. Ik ben die cursus gaan doen omdat ik schrijven heel leuk vind en er geen tijd voor vrij maakte terwijl ik dat wel graag wilde. Ik schrijf nu weer iedere dag. In een dagboek weliswaar, maar de woorden en de letters vloeien en daar gaat het om.

Ik vond het spannend om mijn eigen stukken voor te lezen aan de klas. Gelukkig had ‘Anke Kranendonk’ onze docente de perfecte oefeningen waardoor het ijs al snel brak en de setting om je eigen schrijfsel te delen veilig werd.

Gebruik maken van je fantasie was een onderdeel tijdens de cursus. Dat deden we door leuke, prikkelende opdrachten. Bijvoorbeeld: Introduceer jezelf op papier in 200 woorden, maar niets in dat verhaal mag op waarheid berusten. Je verzint alles! Ik zette mijn pen op papier en kroop ik in het jasje van een meisje met twee broers uit Noorwegen terwijl mijn moeder de keizerin van China was en mijn vader tuinman.

Inmiddels is de cursus voorbij en kan ik nu aan de slag met al het nieuwe dat ik heb geleerd. Er komt best veel bij kijken, bij schrijven. Je moet rekening houden met de setting, perspectieven, schrijfstijl, geloofwaardigheid, woordkeuze, het creëren van personages, verhullend schrijven, schrijven is schrappen, kill your darlings en nog veel meer.

Mijn plan is nu ‘en nog steeds vind ik dat spannend’ om met regelmaat een verhaal te schrijven en te delen. En dit is het begin…

Liefs,
Esther

Uncategorized / 12 juni 2018

Heb je ’t al gehoord? Yoga Festival Amersfoort!

Zo’n 3 weken was ik thuis na een jaar reizen. Nog totaal niet op mijn gemak in NL, kreeg in de vraag of ik een bijdrage wilde leveren aan het nieuwe Yoga Festival in Amersfoort.“Al heb nu nog geen idee wat ik dan ga doen JA, DAT LIJKT ME HEEL LEUK!”

WEL NU, zaterdag 16 juni YFA!

Een pakkend Verhaal

De laatste tijd merk ik dat mensen graag van me willen weten hoe ik het allemaal heb aangepakt het maken van zo ’n reis van een jaar. Zowel op praktisch maar ook spiritueel gebied. Voelde je je alleen? Was je gelukkig? Wat was het mooiste? Wat was het moeilijkste? Wat ben je er nou wijzer van geworden? Ben je nu een ander mens? En hoe is het nu om terug te zijn, kan je nog wel aarden? Heel graag deel ik mijn ervaringen met de mensen die dit leuk vinden.

Met Lieve Muziek

Ik heb Dennis Kivit een van mijn muzikale vrienden uitgenodigd om deze samenkomst te begeleiden met mooie liedjes en zijn gitaar. Echt een cadeautje want Dennis heeft een dijk van een stem en schrijft de mooiste en liefste liedjes. Mocht je benieuwd zijn, kijk alvast op zijn site: zenmetden.nl

Interactie in die taxi

Ja natuurlijk! Het is juist leuk om ruimte over te laten voor wat het moment zich aandient. Voor vragen, opmerkingen, spontane ontmoetingen en misschien wel nieuwe inzichten. Dat zijn juist de cadeautjes!

En wat je dromen betreft:

Een kleine verrassing voor de toekomst!

We hopen je te zien 16 juni op yogafestival Amersfoort, klik hier voor meer info!

Uncategorized / 14 februari 2018

Essie miste u en u miste ImprEssie

Lieve genodigde,

Ondanks dat u er niet kon zijn wil ik graag delen hoe ImprEssie 2018 op 29 januari plaatsvond. Want het was weer een hele mooie, fijne, muzikale en gezellige avond. En dat is nou precies waar ImprEssie voor staat.

We waren gezamenlijk getuige van de eerste vleugel in de Rochuskapel waar we hebben geluisterd naar Afke Wijma en Bouwe Bruins.

Afke speelde voor ons:

Enrique Granados – Andaluza Oriëntal
Gabriël Fauré – Barcarolle no. 12
Frédérique Chopin – Nocturne in cis-moll
Gabriel Fauré – Nocturne no. 2
Afke Wijma – Saturn

Bouwe speelde voor ons zijn eigen titels:

Nooit zo mooi geweest
Nur Zeit
Artaban
World Clock
Deus Ex Machina

Tijdens de muzikale onderbreking zongen we met elkaar ‘Het pelgrimslied’ geschreven door Bouwe Bruins en Essie. Met als thema: “Verbonden door muziek, gezamenlijk op reis”.

Het was een avond met twee fantastische pianisten die Amersfoort rijk is, waar we trots op mogen zijn en waar we dus goed voor moeten zorgen… Daarom verwijs u voor hun speeldata en agenda’s graag naar hun websites:

Klik hier voor de site van Afke Wijma. Op 24 maart speelt Afke samen met Gaëtane Bouchez de prachtige voorstelling: Chansons du temps perdu op landgoed de Paltz te Soest.

Klik hier voor de website van Bouwe Bruins. Bouwe geniet momenteel van het vaderschap en geeft les op het ArtEZ conservatorium in Arnhem. Met Pasen speelt hij in De Passie: Mattäus Passion meets Jesus Christ Superstar in de Flint te Amersfoort.

Essie kreeg dit jaar hulp uit verschillende hoeken van het land en bedankt nogmaals hartelijk: Wander uit Den Haag, Yvon uit Wijk aan Zee, Roos uit IJsselstein. Bastiaan, Laura, Tibbe en Paul, Bram uit Amersfoort. Als laatste dank ik Jaap en Patty van het monumentale hofje De Armen de Poth waar ik ieder jaar zo ontzettend fijn mee samenwerk. “Maken we mooie dromen waar, niet alleen maar met elkaar”.

Gaan we nog iets van je horen Essie?

Ik hoop van wel. Ik zou het heel leuk vinden om vaker dan eens per jaar een muzikale samenkomst in de kleine kapel te organiseren. En ik ben alweer met geweldige muzikanten in gesprek waarvan ik zeker weer dat dit weer mooie, speciale avonden kunnen worden. Nu is het alleen nog de vraag hoe ik het financieel ga bolwerken. Dus mocht je tijdens dit lezen denken aan een fonds, subsidie of iemand die graag geld doneert aan muzikale projecten. Iedere waardevolle tip beloon ik heel graag!

Om weer even terug naar het gevoel van die avond te gaan, voorzie ik jullie nog van een foto ImprEssie. Ook worden uitgenodigd voor een volgende ImprEssie? Stuur me een berichtje via www.impressie.org dan zorg ik ervoor dat je op de gastenlijst komt te staan.

Hopelijk tot snel.

Een lieve groet,

Essie

Copyrighted by: Bouwe Bruins en Esther de Kort

Esther schrijft, IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN / 1 november 2017

1 year off

Je kunt erover dromen of je kunt het gewoon DOEN. En als je die beslissing dan hebt genomen… welke hobbels tref je dan nog? Met welke mindfucks ga je nog high fiven… hoe doe je dat met wonen, werk, wederhelft, familie, vrienden en spullen? En hoe ga je om met de reactie “ik hoop dat je vind wat je zoekt” van mensen die deze stap nooit durven zetten? Tja.. en hoe zet je dan de eerste stappen aan het begin van je geweldige reis? Daar sta je dan ineens in Moskou in de rij van een bekend museum. Het eerste gesprekje met de mensen achter je begint met: “Ben je helemaal ALLEEN??” In een echo hoor je “alleen-alleen-alleen” nog naklinken en de projectie van die mensen (want dat is het) maakt je zenuwachtig.

Of wat als je in een split second vergeet naar je intuïtie te luisteren en je in Indonesie toch bij de verkeerde taxichauffeur instapt? Wat doe je als je op zee zit en de boot krijgt motorpech, de airco valt uit, het water slaat naar binnen, je hebt geen zicht meer en in plaats van paniek ontstaat er inclusief de bemanning doodse stilte…

Anderzijds dat ultieme gevoel van GELUK… Wanneer je door lokale bewoners wordt meegevraagd om mee te gaan vissen en je midden op zee in een klein vissersbootje je vislijntje uitgooit naar baby squid terwijl er een joekel van een zeeschildpad om de boot zwemt. Of wanneer je in Zuid-Korea na een bezoek aan de tempel verdwaalt en per ongeluk op het Internationale Filmfestival van Azië terechtkomt. Of wat dacht je van een goed gesprek over het leven met een jonge monnik in Thailand? Fantastisch voelt het wanneer je in korte tijd nieuwe vriendschappen opbouwt? Of wanneer je onbaatzuchtig en spontaan je hulp aanbiedt en je er vervolgens heel veel voor terug krijgt. Dat zijn de onvergetelijke momenten, de cadeautjes. Zo heb ik nog ontelbaar voorbeelden van goodvibes!

En dan nog het eten, zoveel variatie, nieuwe manieren, fijne smaken, andere kruiden en soms zó simpel, maar zó vers en oh zó lekker.

Een ding is zeker: de ontwikkeling die je persoonlijk én spiritueel doormaakt is ongekend. Je bent in hetzelfde moment het onderwerp, het vergrootglas en de ogen die er doorheen kijken en dat een jaar lang. Dat is nog eens driedimensionaal leren.

Tja en met al die leerervaring en al die fantastische herinneringen kom je dan na een jaar weer thuis… of nou ja.. in etappes… je lichaam komt thuis en je hoofd en hart iets later… Maar hoe bezorg je jezelf een zachte landing? En hoe waarborg je je nieuwe zelf? Want nieuw, dat ben je!

Op 8 november vertel ik hierover een mooi verhaal tijdens de Pecha Kucha avond in Café Miles te Amersfoort. Start 20.20 uur, toegang gratis.

Ik hoop je te zien!

Groet,

Esther

Esther schrijft, IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN / 17 oktober 2016

Bekijk het van een andere kant van de wereld

Ok even snel een verhaaltje tussendoor… want het is nou eenmaal zo: wie deelt, heelt! (Niet dat ik gewond ben ofzo, maar ongetwijfeld wordt deze info gelezen door mensen die er iets aan hebben)

Ben je de locatie waar je nu bent, het (kruis)punt waar je nu in je leven staat en de handelingen waar je gemiddeld de meeste tijd aan besteedt a.k.a. werk, HELEMAAL ZAT? Ga de dingen dan van een andere kant (van de wereld) bekijken…

GA OP REIS! In het kort vertel ik even hoe eenvoudig dat is:

Beslis welk deel van de wereld je wilt beleven en schrijf, schets of teken het uit, maak een plan!
Geef op je werk aan dat je in goed overleg uit elkaar wilt en leg uit waarom. Een toffe werkgever zal je begrijpen en zal in overleg een mooi eindtraject ontwikkelen. Een werkgever die jou als geld of als robot ziet en je niet op waarde schat, kost je meer dan je lief is. In dat geval is het een wijs besluit om jouw energie een andere kant op te managen of te wel wegwezen! Gevoelsmatig lijkt dit misschien het einde van de wereld, let op: dit is het begin van een nieuwe wereld. Ben je zelfstandigondernemer? Zeg kantoorhuur op, mail je opdrachtgevers en klanten dat je op reis gaat en zet de onderneming op waakvlam of blijf online actief als dat mogelijk is.
Praat over je wensen met je partner/gezin/familie/vrienden… Als het goed is, steunen ze jou in je dromen en misschien willen ze wel mee ;-). Zo niet, zoek andere gesprekpartners die jou stimuleren en die je helpen met het overwinnen van obstakels en angsten. (Uhm even een dingetje; van ouders/familie/vrienden met een mindset uit de vorige eeuw, hoef je vaak geen suppport te verwachten meestal krijg je te horen wat er allemaal niet kan of ze begrijpen je gewoon niet. Niet omdat ze dat niet willen maar omdat ze dat nog niet kunnen, trek het je niet persoonlijk aan maar blijf bij je eigen koers.)
Praktische dingen: verkoop/verhuur je huis of zeg je huur op. Minimaliseer je spullen zodat je daar geen omkijken naar hebt. Regel het geld/paspoort en een visum dat je nodig hebt om op je bestemming aan te komen.
Heb je een ruim budget kunnen organiseren? Dan heb je daar vast ook een mooie bestemming voor. Heb je een minimaal budget, meld je dan aan als vrijwilliger. Je werkt maximaal 4 uur per dag en krijgt in ruil accomodatie en eten en drinken. Dit kan via: Workaway, WWOOF en Worldpackers en is echt een prima oplossing.
“Hoe moet het dan verder als ik terug kom?” Dat is een vraag voor een later moment, een vraag die waarschijnlijk niet eens aan de orde komt. De oplossingen zullen zich vanzelf aandienen vanwege je ontwikkeling in het vindingrijk zijn. NU=NU.

Momenteel ben ik op het eiland Jeju, Zuid-Korea. Ik werk in SlowCiti Guesthouse en heb dit geregeld via WorkAway. Iedere ochtend ontbijten we met het team, dan help ik in de housekeeping en heb ik de rest van de dag tijd om mijn eigen dingen te doen. De mensen hier versta ik totaal niet maar tot nu toe gaat het goed met een Chinese manager die wel wat Engels spreekt. Ondertussen heb ik per email alvast contact met andere landen..

Wil jij ook zo’n ervaring en heb je wat hulp nodig? Mail me dan!

Esther schrijft, IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN / 5 mei 2016

Ik ga… Going China!

Reizen zou eigenlijk een vak op school moeten zijn!

Van Moscow naar Beijing met de trein met een tussenstop in Mongolië om daar door het woeste landschap paard te rijden. Dat is mijn droom dus dat ga ik doen!

Dit jaar heb ik al een aantal mooie dingen gerealiseerd ImprEssie, Op Zolder! en de Muzikale Pelgrimstocht. Maar momenteel lukken ook een aantal dingen niet, de 3e editie van Op Zolder! heb ik moeten cancellen evenals het IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN congres waar ik veel in heb geïnvesteerd, BALEN. Toch lijkt het erop dat dat de bedoeling is zodat ik eindelijk die reis ga maken.

Wat er mislukt? Ik geef mijn energie vanuit volledige aandacht en bevlogenheid waardoor de dingen die ik doe slagen. Ik werk en beweeg vanuit mijn creativiteit, liefde en bezieling, maar in deze maatschappij wordt eigenlijk het tegenovergestelde van je verwacht. Op dit moment heb ik zoveel weg gegeven, dat ik geen tijd en energie meer over heb om van mijn eigen opdrachten rond te komen en ervan te genieten.

Laatst vroeg iemand me: ‘hoe weet je of iets de bedoeling is?’ Waarop ik zei: ‘dat voel ik, ondanks tegenslagen word ik door een golf meegenomen en ervaar ik dat mijn energie stroomt’. Ik voel aan alles dat het nu de tijd is om die droom te vervullen. De Lonely Planet van China ligt al jaren in de kast en van mijn vriendinnen heb ik mijn eerste Chinese geldbiljetten ontvangen. Tevens zijn er een aantal persoonlijke beslissingen die ik moet nemen en dat kan volgens mij het beste als je de wereld letterlijk aan je voorbij laat gaan. Die trein is dé plek bij uitstek.

Hoe wil je dan op reis als je niets hebt… Dat zoek ik nu uit en daarvoor vind ik vast een oplossing, misschien krijg ik hulp uit onverwachte hoeken IK GELOOF NOG STEEDS IN WONDEREN. Creatief reizen kan best low-budget, tegenwoordig kan je Wwoofen. World Wide Opportunities on Organic Farms je helpt dan 4 tot 6 uur vrijwillig in ruil voor accommodatie en eten en drinken. Sounds like a plan.

Time to go for it!

Esther

Muzikale Pelgrimstocht / 5 mei 2016

Een Muzikale Pelgrimstocht

De eerste steen van de weg naar een ‘nieuwe nationale feestdag’ is gelegd op 19 maart 2016 en het was geslaagd!

Het was een bijzondere middag en avond. We hebben de tocht langs 3 kapellen met 72 mensen gelopen, overal stond een drankje klaar en de muziek was in elke kapel fantastisch; mooie zoete liedjes. Er was verbinding, saamhorigheid, gesprekken, ontspanning, blijdschap en ontroering. We hebben 3 concerten van singer songwriters beluisterd, er stond een geweldige maaltijd klaar en de groepen kwamen samen op het Onze Lieve Vrouweplein voor een finale.

Tijdens de eindfinale (hoe koud het ook was) zaten we op het Lieve Vrouweplein met kussentjes, dekentjes en kaarsjes. Er werd een dessert uitgedeeld vanuit de 4Broers. Hans van Rossum vertelde in het kort over de toren (het kadastrale middelpunt van NL en gebouwd door geld van Pelgrims), Guido de Wijs had speciaal voor de Pelgrimstocht een gedicht geschreven dat hij voordroeg, Wudstik vulde de finale aan met mooie liedjes. Op het moment dat hij wilde beginnen bevroren zij gitaarsnaren en ter plekke werd de gitaar gestemd met behulp van Bouwe achter de piano. Hierna zongen Abke en Bouwe Bruins nog 1x het Pelgrimslied en natuurlijk zong Rogier Pelgrim ook mee, waarna we tot slot met alle aanwezigen nogmaals het lied uit volle borst zongen.

Tja, je had er bij moeten zijn…. het was echt heel mooi 😉 De kers op de taart was; dat na het samen zingen de beiaard vanuit de Lieve Vrouwetoren nogmaals de melodie van het lied speelde en dat was magisch om te horen.

Op basis van de avond op 19 maart hebben we al kunnen besluiten dat de Muzikale Pelgrimstocht zich volgend jaar herhaalt! Dan leggen we de tweede steen van de weg naar een nationale feestdag die in het teken staat van verbinding! Hierover zal de communicatie plaatsvinden via www.muzikalepelgrimstocht.nl Hopelijk kan je er dan (weer) bij zijn!

Dankbaar ben ik voor het feit dat ik de Pelgrimstocht heb kunnen organiseren in samenwerking met hele lieve en fijne mensen die allemaal keihard hebben gewerkt om de dag goed te verzorgen! Echt fantastisch… de tekst in het lied klopt echt:

“maken we mooie dromen waar, niet alleen maar met elkaar”.

Bijgevoegd een fotocompilatie ter ImprEssie.

Een lieve groet,

Essie

Esther schrijft, IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN, ImprEssie, Muzikale Pelgrimstocht, Op Zolder! / 8 februari 2016

Esther, vertel eens wat meer…

Yes, het lukt me om een moment te pakken dat ik even opschrijf naar welke projecten en producties mijn energie en aandacht uitgaan.

Op 27 januari vond de 2^e editie van Op Zolder plaats. Op Zolder is het nieuwe toppunt voor ondernemers en managers uit de regio Amersfoort. Een samenkomst Op Zolder staat altijd in het teken van Business, Spiritualiteit of Lifestyle. Tijn Touber en Dennis Kivit waren onze gast en namen ons mee door de mooie archetypische reis van je eigen leven namelijk; De reis van de held.

Op 29 januari vond ImprEssie 2016 plaats. Voor het eerst in vier jaar kwam mijn droom uit. Het is me gelukt een uitverkocht concert neer te zetten zonder dat iemand wist welke artiest er zou komen optreden. Té tof en het was een hele mooie en bijzondere avond. ImprEssie.org

Op 19 maart staat het volgende muzikale project voor de deur. En dít kan ik zeggen, is best een ambitieus plan. Ik wil de eerste steen leggen van de weg naar een nieuwe Nationale Feestdag die in het teken staan van ‘verbinding’. We beginnen met een Muzikale Pelgrimstocht vanuit Amersfoort… loop je mee? De kaartverkoop is gestart via Muzikalepelgrimstocht.nl

Op 6 april is de 3^e editie van Op Zolder! Deze editie zal staan in het teken van ‘Business’ en onze gast is Denis Doeland. Denis is vanaf 1993 actief in de muziekindustrie. De laatste 3 jaar van zijn carrière bij ID&T heeft Denis zich bezig gehouden met de exploitatie van intellectueel eigendom en de online activiteiten van ID&T, Q-Dance en Sensation. Tegenwoordig helpt Denis organisaties met het toepassen van internet en social media. Laat via esther@hetkoetshuys.com weten als je hierbij wilt zijn.

En hoe gaat het dan verder met IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN? Ja, dat gaat goed. Momenteel maak ik de baan die ik ben. En om andere mensen te inspireren en te laten zien hoe belangrijk het is om authentiek door het leven te gaan en dus ook in je werk te zijn. Organiseren we op 20 april in de ochtend een IK MAAK DE BAAN DIE IK BEN congres. Deze ochtend koppelen we wetenschap met de filosofie verbonden door een draad van persoonlijke ervaringen ter herkenning.

Tijdens dit congres zullen voornamelijk bedrijfsleven HR, arbodiensten, zorgverzekeraars en mensen die het interessant vinden vanuit hun vakgebied aanwezig zijn. Blijf op de hoogte via ikmaakdebaandieikben.nl of stuur me een mailtje.

Soms schiet het erbij in om duidelijk te delen wat ik doe. Dan ontstaat er een hagelstorm aan berichten en gedateerde posts. Daarom heb ik voor het gemak alles in een portfolio gezet op estherdekort.nl.

Groet,

Esther

ImprEssie / 3 februari 2016

ImprEssie 2016 – Het is gelukt!

Op 29 januari 2016 is een van mijn dromen uitgekomen… Ik droomde ervan om een concert te organiseren en een uitverkochte zaal te faciliteren zonder dat de mensen zouden weten wie er komt optreden en zonder dat de artiest zou weten wat voor publiek hij/zij zou treffen. En het is gelukt!

Die avond begon ik met het uiten van mijn dankbaarheid richting het publiek, dankzij hen kwam mijn droom uit! Daarna gaf ik zoals altijd de uitleg van mijn persoonlijke ontmoeting met de artiest. ImprEssie ontstaat altijd door bijzondere ontmoetingen op onverwachte plekken en op onverwachte momenten.

Vol trots kondigde ik de geweldige gitarist en zanger Rogier Pelgrim aan. Rogier speelde die avond volledig unplugged, bij zijn verhaal projecteerden we beelden, er brandden veel kaarsjes en af en toe zongen we met de hele zaal mee.

Soms was de zaal echt muis stil. De liedjes van Rogier hebben allemaal een boodschap. Die boodschap in combinatie met zijn stem en zijn verhaal maken zijn optreden indrukwekkend op een inspirerende manier. En dat in de mooiste en kleinste kapel van Amersfoort aan het monumentale hofje de Armen de Poth. Een beter avondje uit kan een mens zich haast niet wensen ;-). Dank je wel Rogier!

Blij word ik van het feit dat ImprEssie 2016 een maand van te voren was uitverkocht, zonder de naam van de artiest bekend te maken. Dan vertrouwen mensen er dus op dat ik iets bijzonders neerzet. Hopelijk kan ik die basis van vertrouwen voortzetten in het volgende muzikale project dat plaatsvind op 19 maart 2016. Dan pakken we het iets groter aan, dat wordt namelijk een Muzikale Pelgrimstocht.

Liefs,

Essie